کالبدشکافی روح

آنها که نمی جویند و نمی پرسند و نمی شناسند، خیل کوران را مانند، دلبسته بُن عصای بینایی؛ و وای اگر آن بینا به راه خویشتن برود نه راهی که کوران را آرزوست؛ و وای اگر آن به ظاهر بینا خود درمعنا کوری باشد که بن عصای بیگانه یی را گرفته باشد... .
و تا روزگار چنین است، خوب یا بد، ستاره حکومت خواهد کرد.
نادر ابراهیمی

کالبدشکافی روح...

آنها که نمی جویند و نمی پرسند و نمی شناسند، خیل کوران را مانند، دلبسته بُن عصای بینایی؛ و وای اگر آن بینا به راه خویشتن برود نه راهی که کوران را آرزوست؛ و وای اگر آن به ظاهر بینا خود درمعنا کوری باشد که بن عصای بیگانه یی را گرفته باشد... .
و تا روزگار چنین است، خوب یا بد، ستاره حکومت خواهد کرد.
نادر ابراهیمی

کالبدشکافی روح...

آنها که نمی جویند و نمی پرسند و نمی شناسند، خیل کوران را مانند، دلبسته بُن عصای بینایی؛ و وای اگر آن بینا به راه خویشتن برود نه راهی که کوران را آرزوست؛ و وای اگر آن به ظاهر بینا خود درمعنا کوری باشد که بن عصای بیگانه یی را گرفته باشد... .
و تا روزگار چنین است، خوب یا بد، ستاره حکومت خواهد کرد.
نادر ابراهیمی

کالبدشکافی روح...

همانا بدترین و غیر قابل تحمل‌ترین آدم‌ها آن‌هایی‌اند که تاب دیدن آرامش را بر خودشان هم ندارند. دلشان می‌خواهد همینجور پاچه‌تان را بگیرند و اوف‌اوف کنند و آه بکشند و لب و لوچه‌شان را چپ و چول بکنند تا خالی شوند. ممکن است شما مقصر باشید و حقتان باشد، ممکن است شما مقصر باشید و حقتان نباشد یا اینکه اصلاً مقصر هم نباشید. به هر حال، وقتی حال شما را گرفتند حال خودشان خوب می‌شود. همچین آدمی نباشید.

+ در ضمن، وقتی حالتان خوب است و سرتان درد نمی‌کند و اشکتان دم مشکتان نیست بنویسید.

کالبدشکافی روح...

آنها که نمی جویند و نمی پرسند و نمی شناسند، خیل کوران را مانند، دلبسته بُن عصای بینایی؛ و وای اگر آن بینا به راه خویشتن برود نه راهی که کوران را آرزوست؛ و وای اگر آن به ظاهر بینا خود درمعنا کوری باشد که بن عصای بیگانه یی را گرفته باشد... .
و تا روزگار چنین است، خوب یا بد، ستاره حکومت خواهد کرد.
نادر ابراهیمی

کالبدشکافی روح...

گفت که دولا نشوم و خرده‌شیشه‌ها را کاری‌شان نداشته‌باشم تا جارویش را بیاورد و تو را عوضش ببرد. گفت چلچراغی که چراغ‌هاش از گرما تب کرده‌اند و آماس کرده‌اند؛ یکی از شب‌های هفته‌ی پیش یا یکی از شب‌های خرداد قیه‌شان رفته و به گوشش رسیده و به خاطر همین است که فکر می‌کند چلچراغی که جیغ بکشد، چلچراغ متورم و داغ به نگه‌داشتن برق کریستال‌های معوقش نمی‌ارزد. گفت تو هرجا که بتوانی متاستاز می‌کنی و موهام را از صحرایی که انرژی زمین‌گرمایی‌اش از حرارت تنگستن تو بیاید می‌تارانی. گفت که تو یک فلز واسطه‌ای؛ بین من و قلیای آبی‌رنگ کاپشنت؛ یا من و. گفت این را آویزه‌ی گوشم کنم که این آویز از همان اول هم داشت گچ‌های سقف را با خودش پایین می‌کشید و ترک‌هاش هرجا که می‌توانست می‌جهید. که از بدایت امر سقف من کوتاه‌تر از آن بود که چلچراغ را تاب بیاورد. گفت همه‌ی تکه‌هایی را که از تو برای خودم جمع کرده‌ام، عاقبت مثل بلوره‌های شکر که وقتی کنار هم‌اند سفیدند و براق؛ از گوشه‌کنار ظرف غذای من- که گرد است و برچسب رویش کنده شده- بیرون می‌ریزد و هر یک دانه‌اش را که نگاه بکنم، نه براق است؛ نه سفید؛ نه اصلاً می‌توانی بگوی کالبدشکافی روح...ادامه مطلب

چه غمگینانه آزادی از آن عهدی که... می‌دانی؟

کالبدشکافی روح...

زندگیِ سهل‌انگارانه‌جان، دو ماه بود ندیده‌بودمت. دلم تنگ شده‌بود برات. 

کالبدشکافی روح...

Sleeping...having nightmares...waking up... Checking if something have happened... Going back to sleep

کالبدشکافی روح...

But I'm not fine at all...

کالبدشکافی روح...